Omdat we in zo’n mooi gebied met allerlei watervallen zitten
bezoeken we vanochtend nog één waterval om het af te leren. We gaan nu naar de
Shoshone Falls, want Maurice ziet in het hotel diverse afbeeldingen hangen van
deze waterval en volgens de locale bevolking heten deze falls ook wel “the
Niagara of the West”, we zijn dus benieuwd. Acht mijl van het hotel komen we in
de buurt van de falls en vanaf dat punt moeten we heel steil naar beneden. We
zien weer van die watervalletjes uit de berg komen en blijven dalen. Al snel
komen we op een parkeerplaats en als we naar rechts kijken zien we dan die
“Niagara of the West”. Of het met de droogte te maken heeft weten we niet, maar
er is weinig over van deze enorme watervallen.
We zetten koers naar Craters of the Moon National Monument,
zo’n 2 uur verderop. Daar aangekomen worden we op de parkeerplaats meteen
verwelkomd door een man met een grote, professionele verrekijker die op de zon
gericht is. Als hij ons Nederlands hoort spreken zegt hij meteen “sprechen Sie
Deutsch?”. Nee, dat niet, we komen uit Nederland…..ooh, zegt hij, “ik ben
Ryan”. Maar dat blijken ook de enige Nederlandse woorden te zijn die hij kent. Achter ons staan wel Nederlanders en dus maken
we even een praatje.
We rijden het park in en gaan direct naar de loop road. We
stoppen al snel om het bizarre, zwarte lava landschap in ons op te nemen. Het valt me op dat er sinds mijn vorige bezoek
7 jaar geleden wel veel meer planten
staan, blijkbaar kan hier dus wel iets groeien.
We rijden de loop road verder
af en gaan naar de cave area. We hebben een cave permit gehaald bij de ranger,
dus mogen we de grotten in. We lopen naar de verste grot, de Indian Tunnel, wat
ook wel een lava tube wordt genoemd omdat dit voorheen een tunnel was waar lava
doorheen stroomde. We lopen over een geasfalteerd pad naar de ingang van de
grot en dalen dan af via een trap. In de grot zelf is het flink klimmen en klauteren over
rotsblokken. Aan het einde van de grot moeten we zelf naar buiten klimmen en
dan via markers weer terug zien te komen op het geasfalteerde pad. Dat gaat
gelukkig goed, maar we zijn allebei erg moe, want het is weer ruim 30 graden en
het waait hard, dus je droogt uit waar je bij staat. Op de terugweg werpen we
nog even een blik op de Dewdrop Cave, maar deze is veel kleiner dan de Indian
Tunnel.
We eten een broodje in de auto, rijden de loop road verder
af en gaan dan verder naar ons hotel. Onderweg zien we bij het plaatsje Arco
allerlei getallen op een berg staan. We hebben dit al vaker op andere plaatsen
in de USA gezien, maar we vragen ons nog steeds af wat het moet betekenen.
Aan het einde van de middag checken we in bij het BestWestern Driftwood Inn hotel in Idaho Falls, ID. We lopen naar de kamer, openen
de deur en staan meteen bij een ander stel in de kamer……de kamer blijkt al
bezet te zijn! Gelukkig doen die mensen er niet moeilijk over, maar ik voelde
me behoorlijk embarrassed! We zijn meteen terug naar de lobby gegaan en hebben
daar ons beklag gedaan. We kregen meteen een groot excuus en we werden
geüpgrade naar een grotere kamer met een mooiere view.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten