woensdag 12 september 2012

Dag 10: Olympic National Park


 
Vandaag staat het eerste National Park op de planning en dus zijn we vroeg opgestaan om maar zo min mogelijk te moeten missen. Na een heerlijk ontbijt zijn we in de auto gestapt voor de rit naar Lake Quinault. Tijdens de rit valt ons steeds weer op dat het hier zo groen is, en dan echt van dat felle, levendige groen……..niet voor niets is de nickname van de staat Washington “The Evergreen State”.
Na 2 uur rijden komen we bij Lake Quinault aan en omdat we zolang in de auto hebben gezeten hebben we allebei wel zin in een wandeling, dus lopen we de Quinault Rain Forest Nature Trail. Deze trail gaat zoals de naam al zegt door een regenwoud en is dus erg vochtig, maar ook heel erg mooi. In eerste instantie regent het even, maar daar hebben we in het regenwoud weinig last van vanwege het dichte bladerdek. Even later klaart het heel snel op en dus besluiten we meteen door te rijden naar de beaches van Olympic National Park.


Onderweg hebben we een map van het park opgehaald bij een ranger station waar we ook verwacht hadden te moeten betalen, maar dat was niet zo. Vervolgens zijn we doorgereden naar Beach no.4. Vanaf de parkeerplaats zien we al een glimp van het strand en dat ziet er heel mooi uit. Het is wel even een steile afdaling door alweer regenwoud, maar als je dan op het strand aankomt is het uitzicht geweldig.
Je staat hier oog in oog met de Pacific Ocean en een heleboel logs, boomstammen die aangespoeld zijn. Het weer is goed en het is dan ook heerlijk om hier lekker uit te waaien. Na een stukje lopen komen we bij de getijdepoelen, waar paarse en oranje zeesterren en een heleboel groene zeeanemonen wonen.
 
 
 

Het is zo leuk dat we hier een hele tijd blijven rondkijken.  Uiteindelijk klimmen we langs het steile pad weer omhoog, eten een bagel in de auto en rijden naar Ruby Beach bij Kalaloch. Hier hebben we opnieuw het verbluffende uitzicht en hier liggen nog veel meer logs. Ook staan er op die logs een heleboel steenmannetjes, die maurice zo leuk vindt. Steenmannetjes zijn stapeltjes stenen die je vaak langs trails vindt, het is de bedoeling dat je er zelf een steentje oplegt zonder de stapel om te laten vallen. Van oudsher werden deze steenmannetjes gebruikt om de hiker de weg te wijzen.



Als we teruglopen van Ruby Beach zien we dat het al 4 pm is en we besluiten aan de terugreis naar Tacoma te beginnen. Maurice rijdt het hele stuk terug en ik doe een dutje in de auto. In Tacoma gaan we lekker eten bij Olive Garden, kijken nog wat tv op de kamer en gaan daarna slapen.

2 opmerkingen:

  1. Beste Nathalie,

    Voor de zekerheid nogmaals mijn vraag: kunnen we contact hebben over het gebruik van de foto met de stenenmannetjes op de website van een coach?

    Hoor het graag!

    Groet,
    Martijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ah, nu zie ik mijn bericht. Zo nodig kun je mijn contactgegevens vinden op http://www.vlot-en-goed.nl

    BeantwoordenVerwijderen